به گزارش نفت آرا،در حالی که اسناد و شواهد متعدد از ناتوانی یک  شرکت در انجام تعهدات پروژه پتروشیمی پادجم و خلع ید آن حکایت دارد، اکنون خبر رسیده که این شرکت، به‌عنوان پیمانکار پروژه فاز دوم پتروشیمی اروند انتخاب شده است؛ پروژه‌ای با ابعاد راهبردی و حساس در صنعت پتروشیمی ایران.
این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که معمولاً شرکت‌هایی با سابقه بد اجرایی، طبق عرف و ضوابط مناقصات دولتی، نباید در فهرست واجدان شرایط برای پروژه‌های مشابه قرار گیرند. حال باید پرسید:
 کدام نهاد پاسخگوی این انتخاب متناقض است؟
آیا کمیته‌های فنی و بازرگانی پتروشیمی اروند در جریان سابقه این شرکت بوده‌اند؟
اگر بوده‌اند، چرا این انتخاب صورت گرفته؟
و اگر نبوده‌اند، چرا سامانه‌های ارزیابی صلاحیت پیمانکاران آن‌قدر ضعیف عمل می‌کنند که سابقه خلع ید را نادیده می‌گیرند؟
بررسی سابقه در پادجم
پروژه‌های واگذارشده به این شرکت در پلیمر پادجم با چالش‌های متعددی مواجه شد:
• تأخیرهای شدید در اجرا
• کیفیت پایین عملیات
• ناتوانی در مدیریت منابع انسانی و مالی
این مشکلات در نهایت منجر به خلع ید رسمی از پروژه شد؛ اقدامی که به سادگی انجام نمی‌شود مگر آنکه کارفرما از ادامه همکاری به شدت متضرر شده باشد.
تناقض خطرناک: انتخاب پیمانکار ناموفق برای پروژه‌ای استراتژیک
پروژه فاز دوم پتروشیمی اروند، نه‌تنها به لحاظ سرمایه‌گذاری، بلکه از نظر راهبردی در توسعه زنجیره کلر و وینیل کشور اهمیت دارد. در چنین پروژه‌ای، انتخاب یک پیمانکار با سابقه ضعیف نه تنها عجیب، بلکه نگران‌کننده است.
 احتمال روابط پشت‌پرده؟
پرسش‌هایی که در محافل صنعتی مطرح شده، از احتمال روابط خاص، لابی‌های غیرفنی، یا حتی طراحی از پیش تعیین‌شده مناقصه حکایت دارد. اگرچه فعلاً سندی برای اثبات این ادعا وجود ندارد، اما تجربه نشان داده که در برخی پروژه‌ها، انتخاب پیمانکار بر پایه روابط غیرحرفه‌ای صورت گرفته و منافع ملی قربانی منافع محدود افراد خاص شده است.
درخواست شفاف‌سازی
از مسئولان پتروشیمی اروند انتظار می‌رود که درخصوص دلایل انتخاب این شرکت پیمانکار، شفاف‌سازی رسمی انجام دهند و مدارک ارزیابی کیفی و فنی این شرکت را منتشر کنند.
همچنین نهادهای نظارتی، به‌ویژه سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات باید ورود کرده و چرایی این انتخاب پرحاشیه را بررسی کنند. زیرا هزینه این تصمیم‌ها، از جیب مردم و منافع ملی پرداخت می‌شود.
 جمع‌بندی:
اگر انتخاب پیمانکارانی با سابقه ضعیف ادامه یابد، نه‌تنها پروژه‌ها به سرانجام مطلوب نمی‌رسند، بلکه اعتبار صنعت پتروشیمی ایران در بازارهای بین‌المللی و داخلی نیز تضعیف خواهد شد.