کارشناسان انرژی با اشاره به تمایل دو کشور ایران وترکیه برای رسیدن به حجم تجاری ۳۰ میلیارد دلاری و تاثیر این هدف بر تمایل به تداوم قرارداد گازی معتقدند: ترکیه تمایل به تداوم این قرارداد دارد چون گاز ارزان‌قیمتی را دریافت و می‌تواند با قیمت بالاتری در بازارهای جهانی به فروش برساند.
ایران علیرغم علاقه به صادرات گاز به بازار اروپا، بدیهی است که «ترانزیت ترکیه» را تنها راه ارتباطی با اتحادیه اروپا در نظر نخواهد گرفت و سعی خواهد کرد مسیرهای جایگزین را اجرا کند.
سوآپ گاز روسیه (وارداتی از ترکمنستان) از طریق ایران به ارمنستان یک بازی برد-برد بین دو کشور است، طبق این سناریو هزینه ترانزیت گاز روسیه کاهش می‌یابد و از طرفی ایران نیز وارد بازی گازی روسیه در ارمنستان می‌شود.
یک کارشناس حوزه انرژی گفت: اتحادیه اروپا دنبال استفاده از منابع گازی کشورهای شمال افریقا، قطر و ایران است، البته در مورد ایران منوط به برجام است که اگر توافق شود اروپا می‌تواند از ایران نیز واردات گاز داشته باشد.
