در عصر بحران انرژی، شاید راه نجات ما نه در چاه‌های نفت، بلکه در حکمت سعدی نهفته باشد! شاعری که ۷۰۰ سال پیش، با زبان شعر و اخلاق، طرحی برای تولید بی‌پایان انرژی انسانی ارائه کرد؛ طرحی که جهان امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز دارد.

هنر سعدی، سخن گفتن همزمان با مردم و حاکمان بود؛ سخنی که لبالب از مواعظ حکیمانه است. مردم زمانه را به اخلاق عرفی و ملموس دعوت می کرد و از آنها "رعایت و مدارا و ملاحظه" می طلبید؛ و حاکمان را به آداب آسانگیری با خلق، و مراعات حال بندگان و آبادکردن دنیای آنان فرامی خواند و "مردم داری صادقانه" را راز رضایت خدا و خلق می شمرد.