آمونیاک تامین‌کننده‌ی ۴۵ درصد سوخت حمل نقل در سناریوی انرژی صفر

 IEA همچنین در این راستا اعلام کرده است: «در چنین سناریویی آمونیاک ۴۵ درصد تقاضای انرژی حمل و نقل را تشکیل خواهد داد.

 همچنین KR، انجمن غیرانتفاعی حمل و نقل دریایی و کشتی‌ها در کره جنوبی، در گزارشی اعلام کرده است: «از سال ۲۰۲۵ کارخانه‌های کوچک آمونیاکی در سراسر جهان ظهور خواهند کرد که آمونیاک سبز را با قیمت هر تن‌متریک ۶۵۰ تا ۸۵۰ دلار تولید خواهند کرد.» بعد از آن نیز انتظار می‌رود با احداث کارخانه‌های بزرگتر در سال ۲۰۳۰ هزینه‌ی تولید آمونیاک تا هر تن متریک ۴۰۰ الی ۶۰۰ دلار کاهش یابد. به گفته‌ی این انجمن کره‌ای با افزایش مصرف تا سال ۲۰۴۰ این رقم تا ۲۷۰الی۴۵۰ دلار کاهش خواهد یافت.

تامین آمونیاک می‌تواند در بندرهای بزرگ بانکرینگ، با همان هزینه‌ی بنادر کوچک، متمرکز شود. IEA همچنین گفته است: «روی بیست بندر جهان برای بیش از نیمی از محموله‌های جهان (در سناریوی صدور انرژی صفر) حساب می‌شود. این بیست بندر می‌توانند به قطب‌های صنعتی تولید هیدروژن و آمونیاک برای استفاده در صنایع شیمیایی، پالایش و همچنین برای سوخت‌گیری کشتی‌ها تبدیل شوند.

آمونیاک می‌تواند در موتور‌های احتراق داخلی سوزانده شود که نوعی مزیت به شمار می‌آید. در حال حاضر دو کارخانه‌ی ‌تولیدی که از بزرگترین تولیدکنندگان موتورهای دریایی در جهان هستند در حال تولید چنین موتورهایی برای کشتی‌ها هستند که با سوخت آمونیاک سازگار باشد. در این راستا آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرده است: «انتظار می رود این موتورها تا سال ۲۰۲۴ وارد بازار شوند.» اما در تحیلی که PLATTS ماه فوریه در دفترچه‌های راهنمای سالانه سال ۲۰۲۱ خود ارائه داده است بیان کرده: «هیدروژن خالص به علت چگالی انرژی پایین، بعید است نقش مهمی در حمل و نقل بین‌المللی دریایی در مقیاس وسیع داشته باشد.»

Platts Analytics همچنین گفته است: « اگرچه آمونیاک در جبهه‌ی چگالی انرژی عملکرد بهتری دارد، اما هنوز هم با انرژی‌های دیزل قابل قیاس نیست، هرچند کشتی‌هایی که اخیرا ساخته می‌شوند ممکن است این شرایط را داشته باشند.»

 

IEA گفته است: «سوخت‌های زیستی پایدار تقریباً تا سال ۲۰۵۰ بیست درصد از کل انرژی مورد نیاز حمل و نقل را تأمین می کنند.

این آژانس همچنین خاطر نشان کرده است، رسیدن به هدف صفر انرژی نیاز به سرمایه گذاری سالانه ۵ تریلیون دلار، تا سال ۲۰۳۰دارد.