اندرو پیک می‌گوید، اشاره ایران مبنی بر بازگشت به برجام، برای کسانی‌که خواهان توافقند، خبر خوشایندی است. اما چه موافقان چه مخالفان باید بدانند، این مذاکرات نمی‌تواند، یک تاکتیک متوقف‌کننده دیگر باشد.
گذر زمان به زیان ایران است، چون به این طریق دولت بایدن می‌تواند، همزمان مذاکره و تحریم کند تا از سیاست تحریم‌های گذشته برای کاهش صادرات نفت ایران استفاده کند.
به‌دلیل انعطاف‌پذیری و گستره تحریم‌های آمریکا در دولت ترامپ باعث می‌شود، بایدن این سیاست را دنبال کند، به‌ویژه آنکه قدرت تحریم‌ها به قوه مجریه و نه قوانین بستگی دارد.
توافق جدید در کار نیست
معاون مدیرکل دفتر امور خاور نزدیک وزارت خارجه آمریکا بر این باور است: ایران برای توافق جدید پای میز مذاکره نیامده، اما بعد اقتصادی سیاست ترامپ بی‌شک موفقیت‌آمیز بود. هیچ‌یک از دولت‌های قبلی تحریم‌های ثانویه را با موفقیت اعمال نکرده بودند، مثل قانون تحریم‌های ایران و لیبی (ILSA) در سال 1996 که سال 2006 به ISA تغییر نام داد و آمریکا را موظف کرد، طرف‌های دوم را نیز تحریم کند، به‌ویژه شرکت‌های اروپایی که بیش از 20 میلیون دلار در بخش انرژی ایران سرمایه‌گذاری کرده بودند.
نقطه ضعف ISA این بود که وابسته به دولت آمریکا بود، زمانی‌که قانون جامع تحریم‌های ایران در سال 2010 تصویب شد، از ISA برای کاهش آستانه سرمایه‌گذاری در بخش نفت ایران استفاده شد. این موضوع توسط قانون مجوز دفاع ملی در سال 2012 تقویت شد تا تحریم‌های ثانویه را گسترش دهد و معاملات بانک مرکزی ایران را نیز دربرگیرد.
استفاده اوباما از تحریم‌ها برای موفقیت اقتصادی
معاون دستیار پیشین وزیر خارجه آمریکا در امور ایران و عراق خاطر نشان می‌کند: دولت اوباما از تهدید تحریم‌های بخش 1245 قطعنامه 1929 شورای امنیت که تحریم‌های سازمان ملل را علیه ایران، استفاده کرد تا جامعه بین المللی را به کاهش واردات نفت وادار کند. زمانی‌که ایران در سال 2013 با برجام موافقت کرد، تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا صادرات نفت خام ایران را از روزانه 2.5 بشکه در سال 2011 به روزانه کمتر از 800 هزار بشکه کاهش داد.
ترامپ و بهره‌برداری حداکثری اقتصادی از تحریم ها
که از سوی ترامپ به عنوان طراح عملیات ترور شخصیت‌های ایرانی از جمله سردار سلیمانی منصوب شده بود، می‌افزاید: در دولت ترامپ، این تحریم‌ها همه‌گیر شد. صادرات ایران ده برابر کاهش یافت. با اینکه شرکای آمریکا به ایرانی‌ها تاکید می‌کردند که به برجام پایبند هستند، اما پس از سال 2018، مناسبات اقتصادی غرب و آسیا با بخش نفتی ایران به صفر رسید. با این حال صادرات نفت ایران هرگز به صفر نرسید، همیشه طرح‌هایی برای صادرات به چین، سوریه و سایر کشورها وجود داشت.
با روی کار آمدن دولت بایدن در ژانویه، تلاش شد، قوانین تحریمی آمریکا تغییر کند. صادرات نفت خام به روزانه بیش از 600 هزار بشکه رسید تا ایران به مذاکرات وین بازگرداند.
اما چالش واقعی دولت بایدن ریاست جمهوری، سیدابراهیم رئیسی بود که نشان می‌داد، ایران مایل به بازگشت به برجام و خروج از عراق و سوریه نبود و مذاکرات چیزی نیست که آمریکا بابت آن بهایی پرداخت کند.
با این حال زمان هنوز به نفع آمریکا می‌گذشت، بازتاب تحریم‌های بر اقتصاد ایران باعث می‌شد، آمریکا منتظر گذر زمان بماند تا ببیند، رئیسی چه تعاملی با شرایط خواهد داشت.
توانایی دولت بایدن در کاهش صادرات نفت
اندروپیک خاطرنشان می‌کند: دولت بایدن به راحتی می‌تواند، تحریم‌ها را به وضعیت دوران ترامپ باز گرداند و صادرات نفت را به سقف سابق خود کاهش دهد. نکته مهم این است که ترامپ با متهم کردن ایران به نقض برجام درپی تغییر رژیم بود، درحالی که بایدن به دنبال آن نیست.
در این شرایط ایرانی‌ها دو گزینه بیشتر پیش رو ندارند، یا با حسن نیت وارد مذاکره شوند یا رئیسی چهار سال عواقب اقتصادی وخیم برای مردم ایران را و خطری را بپذیرد که شاید برای نظام حتی خطرناک‌تر باشد و موجودیت آن را به خطر بیندازد.
انتهای پیام/.
https://naftara.ir/vdcf.vdyiw6dc1giaw.html
